Verslag van de dag: donderdag 12 januari 2023
Na een voorspoedige nachtrit, draaiden we in alle vroegte de berg op. Terwijl we langs de slingerende weg omhoog reden, zagen we overal op de bergflanken de lichtjes van de dorpjes. Langzaam zagen we ook meer sneeuw liggen. Op een kilometer van ons eindpunt moesten we zelfs halt houden. De chauffeurs moesten de sneeuwkettingen opleggen, want het werd te glad. Dat stelde ons geduld wel even op de proef. Een uurtje later bereikten we dan toch onze eindbestemming.
Nadat we onze bagage hadden afgeleverd in de lobby van het hotel mochten we meteen aanschuiven bij het ontbijt en aten onze laatste restjes op. Wie daar niet genoeg mee had mocht ook al mee proeven van het buffet in het hotel. Wel even wennen aan de drukte, want we zijn hier duidelijk niet alleen.
Na het ontbijt trokken we naar onze verdieping, waar het hotelpersoneel onze valiezen al had naartoe gebracht. Nadat ieder in de juiste kamer zat, laadden we onze valiezen uit en begon een voor niet iedereen even succesvol gevecht met een hoeslaken en een dekbed. Gelukkig was er ook wat hulp van de leerkrachten.
We waren nog niet helemaal klaar of we moesten al naar de skikelder om het juiste materiaal: helm, ski’s en botten aangemeten te krijgen. Dank zij de goede organisatie verliep dat erg vlot.
Zo was het al snel tijd voor het middagmaal. Er was keuze uit vegetarische macaroni of hotdogs (Voor de meesten met ketchup, maar voor de durvers met mosterd en zuurkool.)
Na een deugddoende platte rust trokken we in de namiddag op verkenning in Valmeinier 1800. In groepjes leerden we de omgeving beter kennen aan de hand van allerlei opdrachtjes en gelukkig konden we ook met sneeuw spelen.
Na het vieruurtje, een opkikkertje met bananenmilkshake en een koek, was er tijd voor persoonlijke hygiëne en mochten we onze eerste belevenissen beschrijven in ons dagboek.
Het lekkere avondmaal (blinde vink of vegetarische hamburger met boontjes, kroketjes en saladbar) werd afgesloten met een aardbeidessertje. Er hadden er heel wat een reuzenhonger want de borden werden meermaals gevuld.
Als rustgevende avondsluiter konden we nog mandala’s kleuren of vriendschapsbandjes maken.
Een eerste topdag en dan moet het skiën nog beginnen!
Daarom kruipen we nu toch nog wel wat vermoeid van de busreis op tijd in ons bed om morgen superfris te zijn.
Slaapwel en tot morgen!
Na een voorspoedige nachtrit, draaiden we in alle vroegte de berg op. Terwijl we langs de slingerende weg omhoog reden, zagen we overal op de bergflanken de lichtjes van de dorpjes. Langzaam zagen we ook meer sneeuw liggen. Op een kilometer van ons eindpunt moesten we zelfs halt houden. De chauffeurs moesten de sneeuwkettingen opleggen, want het werd te glad. Dat stelde ons geduld wel even op de proef. Een uurtje later bereikten we dan toch onze eindbestemming.
Nadat we onze bagage hadden afgeleverd in de lobby van het hotel mochten we meteen aanschuiven bij het ontbijt en aten onze laatste restjes op. Wie daar niet genoeg mee had mocht ook al mee proeven van het buffet in het hotel. Wel even wennen aan de drukte, want we zijn hier duidelijk niet alleen.
Na het ontbijt trokken we naar onze verdieping, waar het hotelpersoneel onze valiezen al had naartoe gebracht. Nadat ieder in de juiste kamer zat, laadden we onze valiezen uit en begon een voor niet iedereen even succesvol gevecht met een hoeslaken en een dekbed. Gelukkig was er ook wat hulp van de leerkrachten.
We waren nog niet helemaal klaar of we moesten al naar de skikelder om het juiste materiaal: helm, ski’s en botten aangemeten te krijgen. Dank zij de goede organisatie verliep dat erg vlot.
Zo was het al snel tijd voor het middagmaal. Er was keuze uit vegetarische macaroni of hotdogs (Voor de meesten met ketchup, maar voor de durvers met mosterd en zuurkool.)
Na een deugddoende platte rust trokken we in de namiddag op verkenning in Valmeinier 1800. In groepjes leerden we de omgeving beter kennen aan de hand van allerlei opdrachtjes en gelukkig konden we ook met sneeuw spelen.
Na het vieruurtje, een opkikkertje met bananenmilkshake en een koek, was er tijd voor persoonlijke hygiëne en mochten we onze eerste belevenissen beschrijven in ons dagboek.
Het lekkere avondmaal (blinde vink of vegetarische hamburger met boontjes, kroketjes en saladbar) werd afgesloten met een aardbeidessertje. Er hadden er heel wat een reuzenhonger want de borden werden meermaals gevuld.
Als rustgevende avondsluiter konden we nog mandala’s kleuren of vriendschapsbandjes maken.
Een eerste topdag en dan moet het skiën nog beginnen!
Daarom kruipen we nu toch nog wel wat vermoeid van de busreis op tijd in ons bed om morgen superfris te zijn.
Slaapwel en tot morgen!